NOWOŚĆ! Chrysopa-E
Informacje ogólne
Wełnowce kaktusów Atrococcus mamillariae (poprzednio znane jako Spilococcus cactearum) są szkodnikami kaktusów i innych sukulentów. Zostały po raz pierwszy opisane w Anglii, ale ich pochodzenie nie jest znane. Obecnie występują na wielu uprawianych w szklarniach sukulentach na całym świecie, ponieważ prawdopodobnie rozprzestrzeniły się poprzez handel roślinami ozdobnymi.
Cykl rozwojowy i wygląd wełnowców kaktusów
Nazwa „wełnowcowate” bierze się z faktu, że ciało samic z trzeciego w trzecim nimfalnym stadium rozwojowym jest pokryte białym woskowym materiałem w postaci proszku, nici, kolczastych wypustek lub płytek. Składają jaja w lepkiej, spienionej masie woskowych nici, zwanej workiem jajowym. Nimfy wełnowców kaktusów w pierwszym stadium rozwojowym są żółtobrązowe i jeszcze niepokryte woskiem. Są bardzo ruchliwe i określane jako „pełzaki”.
Od drugiego stadium rozwojowego są pokryte białą woskową wydzieliną, stają się bardziej osiadłe i poruszają się sporadycznie. Po drugim stadium rozwojowym samce tworzą poczwarkę. Po całkowitej metamorfozie z poczwarki wyłania się uskrzydlony samiec. Samce nie mają aparatów gębowych i są niezdolne do żerowania. Mają krótki cykl rozwojowy, podczas którego w pełni angażują się w poszukiwanie samic do zapłodnienia.
Nimfa płci żeńskiej w drugim stadium rozwojowym linieje i przechodzi do trzeciego stadium, a następnie przekształca się w dorosłą samicę bez całkowitej metamorfozy. Nimfy w trzecim stadium rozwojowym i dorosłe samice są owalne i pokryte woskiem. Dorosła samica ma 1,7–3,3 mm długości.
Objawy uszkodzeń
Wełnowce kaktusów zwykle atakują łodygi, ale czasami można je znaleźć na koronach, korzeniach i kwiatach. W zależności od gatunku rośliny żywicielskiej inwazje wełnowców kaktusów powodują odbarwienie roślin i późniejszą martwicę tkanki. Mogą również wystąpić deformacje roślin. Silnie zaatakowane rośliny przestają rosnąć i ostatecznie obumierają.