

Informacje ogólne
Peronospora sparsa to patogen roślinny, który powoduje choroby roślin, takie jak mączniak rzekomy róży oraz choroby jeżyn, malin i innych roślin z rodzaju Rubus.
Cykl rozwojowy i wygląd mączniaka rzekomego
Patogeny powodujące mączniaka rzekomego nie są grzybami, lecz lęgniowcami spokrewnionymi z gatunkami Pythium i Phytophthora. Przeżywają w postaci oospor. Z tych oospor lub przetrwałych grzybni powstają zarodniki, w których wytwarzane są zoospory. Jednak w przypadku mączniaka rzekomego sporangia często kiełkują bezpośrednio, a formy kiełkujące infekują rośliny przez aparaty szparkowe lub bezpośrednio przez penetrację nabłonka. Do kiełkowania wymagana jest woda. W przypadku większości rodzajów mączniaka rzekomego optymalna temperatura wynosi około 15°C. Im bardziej temperatura jest zbliżona do poziomu 15°C, tym krótszy jest okres wilgotności liści wymagany do kiełkowania.
Wewnątrz rośliny patogeny wytwarzają haustoria, małe narządy, którymi patogen może pobierać składniki odżywcze z żywych komórek roślinnych. Patogeny nadal rozwijają się wewnątrz liści, a po pewnym czasie z aparatów szparkowych wydostają się nowe struktury zarodnikowe. Ponieważ na spodniej części liścia znajduje się więcej aparatów szparkowych, w tym miejscu można znaleźć najbardziej puszyste narośle. Patogeny są przenoszone przez powietrze, wodę i narzędzia. Zakłada się, że niektóre gatunki, takie jak np. Hyaloperonospora parasitica i Peronospora farinose, są przenoszone przez nasiona (na zewnętrznej powierzchni nasion). Optymalna temperatura kiełkowania, infekcji i zarodnikowania jest stosunkowo niska i wynosi na ogół od 10 do 20°C. Pod koniec sezonu wytwarzane są nowe, zimujące oospory, które są zakopywane w glebie wraz z resztkami pouprawowymi. Niektóre gatunki, w tym Peronospora sparsa, zimują w żywych roślinach żywicielskich, takich jak jeżyna.
Objawy uszkodzeń
Patogeny mączniaka rzekomego infekują głównie liście, ale czasami również łodygi i owoce. Powodują uszkodzenia na górnej powierzchni liścia, ograniczone użyłkowaniem, które są najpierw żółte, a następnie brązowe. Na spodniej stronie liścia pojawia się puszysta narośl, która najpierw jest biała, a później zmienia kolor na szarobrązowy. Jest to w istocie zarodnikowanie patogenów wydzielanych z aparatów szparkowych. W przypadku sałaty infekowana jest najpierw podstawa rośliny, co sprawia, że roślina się przewraca. W uprawach kapusty podczas poważnych epidemii dochodzi również do zakażenia łodygi. W jeżynach na pędach i ogonkach mogą pojawiać się czerwone paski spowodowane infekcją ogólnoustrojową. Wczesne zakażenie owoców może powodować wczesne czerwienienie, po którym owoce obumierają i się kurczą. Późniejsze infekcje powodują rozdwajanie się owoców i kurczenie się jednej lub obu części.
Objawy uszkodzeń
Zapobieganie mączniakowi rzekomemu
- Wybieraj odporne odmiany
- Stosuj płodozmian z wykorzystaniem upraw innych niż rośliny żywicielskie
- Zapobiegaj wilgotnemu mikroklimatowi. Możesz to osiągnąć, zmniejszając gęstość uprawy, zapewniając dobre napowietrzanie podczas rozmnażania oraz utrzymując ciepły i suchy klimat w szklarniach
- Stosuj odpowiedni reżim sanitarny. Oczyść obszar uprawy, usuń resztki pouprawowe i zapobiegaj rozpryskiwaniu się wody
Zapobiegaj chorobom roślin poprzez zapewnienie optymalnych warunków uprawy.