Informacje ogólne
Sclerotinia sclerotiorum, powodujący zgniliznę twardzikową, jest patogennym grzybem atakującym rośliny. Ma bardzo szeroki zakres roślin żywicielskich.
Cykl rozwojowy i wygląd zgnilizny twardzikowej
Patogeny zgnilizny twardzikowej (Sclerotinia sclerotiorum) zimują jako sklerocja i grzybnie w martwym i żywym materiale roślinnym lub w glebie. Sklerocja kiełkują w temperaturze od 4 do 26°C, a optymalna temperatura mieści się w zakresie od 13 do 15°C. Kiełkowanie i infekcja odbywają się głównie przy wysokiej zawartości wody w glebie przez dłuższy czas.
Sklerocja kiełkują bezpośrednio i tworzą grzybnię lub wytwarzają apotecja (owocniki) zawierające askospory. Grzyb zakaża podstawę łodygi i korzenie, podczas gdy askospory infekują nadziemne części roślin. W szklarniach zwykle tylko grzybnia jest wytwarzana przez kiełkujące sklerocja. Grzyb rośnie dość szybko wewnątrz rośliny i zabija komórki żywiciela. Na zainfekowanej tkance roślin pojawia się biała, puszysta grzybnia z nowymi ciemnymi sklerocjami. Grzyb zakaża również nasiona i bulwy, tworząc w ten sposób źródło infekcji dla następnej uprawy. Rozprzestrzenianie się na sąsiednie rośliny następuje przez wzrost grzybni.
Objawy uszkodzeń
Pierwszymi objawami zakażenia zgnilizną twardzikową (Sclerotinia sclerotiorum) są wodniste zmiany w podstawie łodygi. Część rośliny powyżej więdnie i gnije. Na zmianach wyrasta biała, puszysta grzybnia. W grzybni tworzą się duże, ciemne sklerocja. Można je łatwo zobaczyć gołym okiem — wyglądają jak szczurze odchody. Objawy mogą występować na łodygach, ale również na liściach, owocach i strąkach.
Infekcja korzeni często prowadzi do przedwczesnego więdnięcia i obumarcia roślin.
Objawy uszkodzeń
Zapobieganie zgniliźnie twardzikowej
- Stosuj uprawę na sucho/zachowaj ostrożność podczas nawadniania
- Zachowaj szerokie odstępy między roślinami
- Usuwaj zainfekowane rośliny do zamkniętych plastikowych worków
- Usuń resztki pouprawowe
Zapobiegaj chorobom roślin poprzez zapewnienie optymalnych warunków uprawy.