Mączniak rzekomy dyniowatych

Patogeny powodujące mączniaka rzekomego nie są grzybami, lecz lęgniowcami spokrewnionymi z gatunkami Pythium i Phytophthora. Przeżywają w postaci oospor. Z tych oospor lub przetrwałych grzybni powstają zarodniki, w których wytwarzane są zoospory. Jednak w przypadku mączniaka rzekomego sporangia często kiełkują bezpośrednio, a formy kiełkujące infekują rośliny przez aparaty szparkowe lub bezpośrednio przez penetrację nabłonka. Do kiełkowania wymagana jest woda. W przypadku większości rodzajów mączniaka rzekomego optymalna temperatura wynosi około 15°C. Im bardziej temperatura jest zbliżona do poziomu 15°C, tym krótszy jest okres wilgotności liści wymagany do kiełkowania.

Wewnątrz rośliny patogeny wytwarzają haustoria, małe narządy, którymi patogen może pobierać składniki odżywcze z żywych komórek roślinnych. Patogeny nadal rozwijają się wewnątrz liści, a po pewnym czasie z aparatów szparkowych wytłaczane są nowe struktury zarodnikowe. Ponieważ na spodniej części liścia znajduje się więcej aparatów szparkowych, w tym miejscu można znaleźć najbardziej puszyste narośle.