Mszyca różano-szczeciowa

Mszyce mają złożony cykl rozwojowy, a osobniki dorosłe mogą występować zarówno w postaci uskrzydlonej, jak i bezskrzydłej, i charakteryzować się różnorodnością kolorów. W szklarniach rozmnażanie odbywa się poprzez partenogenezę, a zapłodnione samorodne osobniki żeńskie wytwarzają nowe pokolenia osobników żeńskich. Przed osiągnięciem postaci dorosłej mszyce linieją czterokrotnie. Po każdym linieniu zrzucają białą skórę, co zdradza ich obecność w uprawie.

Bezskrzydłe samice mszycy różano-szczeciowej mają 1,7–3,6 mm długości, a ich kolor różni się od zielonego lub głębokiego różu do czerwonobrązowego. Mają ciemne czułki, a czasami również ciemną głowę. Syfony są czarne i wygięte na zewnątrz.

Mszyca różano-szczeciowa zwykle zimuje na krzakach róży w stadium jaja, chociaż w łagodną zimę niektóre dorosłe osobniki mogą nadal rozmnażać się partenogenetycznie.

Wiosną i latem na różach mogą występować duże kolonie mszyc; czasami pędy są całkowicie pokryte mszycami. Latem uskrzydlone mszyce rozprzestrzeniają się na inne rośliny różane, a czasem także na żywicieli wtórnych. Kolonie są często obecne na krzakach róż przez całą jesień, dopóki chłodnie dni nie zahamują ich rozwoju. W ogrzewanych szklarniach mogą być obecne przez cały rok.