Bawełnica korkówka

W przeciwieństwie do innych mszyc, cykl rozwojowy i przetrwanie z roku na rok bawełnicy korkówki zależy całkowicie od przeżycia postaci bezskrzydłych, partenogenetycznych i żyworodnych. Czasami kilka bezskrzydłych samic składających jaja rodzi się jesienią, ale ich jaja nie rozwijają się dalej.

Dorosłe żyworodne (bezskrzydłe) samice bawełnicy korkówki mają długość 1,2–2,6 mm, purpurowobrązową barwę i są pokryte masami białego, mączystego wosku. Ich syfony są porowate, a ogonek ma niewielkie rozmiary.

Mszyce Eriosoma lanigerum zimują w postaci „nagich” nimf (bez pokrywy woskowej) na jabłoniach, ukrywając się w pęknięciach i pod luźną korą. Nimfy stają się aktywne pod koniec marca lub kwietnia (na półkuli północnej), a pod koniec maja można zobaczyć duże kolonie pokryte łatwo zauważalną białą lepką „wełną”, głównie na ostrogach i gałęziach.

W miesiącach letnich rodzi się wiele pokoleń, także na nowych roślinach. Bardzo często atakowane są pędy wodne pnia lub gałęzi głównej. Mszyce rozprzestrzeniają się głównie poprzez młode, bezskrzydłe
nimfy, które pełzają z drzewa na drzewo lub są przenoszone przez wiatr. Czasami latem rodzi się kilka uskrzydlonych mszyc.

Wczesną jesienią pojawiają się Uskrzydlone samice składające jaja, jednak ich jaja nie rozwijają się.

W przeciwieństwie do upraw w Ameryce, Południowej Afryce i Australii, Bawełnica korkówka w Europie nie atakuje korzeni (z wyjątkiem rzadkich przypadków, gdy znajdują się nad ziemią) ani znajdującej się pod ziemią podstawy pnia.