Aphidalia
Informacje ogólne
Mszyca burakowa, Aphis fabae, występuje powszechnie w regionach o klimacie umiarkowanym, gdzie powoduje poważne szkody ekonomiczne w uprawach fasoli. Jest to gatunek wysoce polifagiczny, który atakuje wiele innych upraw.
Cykl rozwoju i wygląd mszycy burakowej
Mszyce mają złożony cykl rozwojowy, a osobniki dorosłe mogą występować zarówno w postaci uskrzydlonej, jak i bezskrzydłej, i charakteryzować się różnorodnością kolorów. W szklarniach rozmnażanie odbywa się poprzez partenogenezę, a zapłodnione, samorodne osobniki żeńskie wytwarzają nowe pokolenia osobników żeńskich. Mszyce linieją czterokrotnie zanim osiągną dojrzałość. Po każdym linieniu zrzucają białą skórę, co zdradza ich obecność w uprawie.
Mszyca burakowa ma kolor ciemnooliwkowy lub czarny z czarnymi pasmami na plecach. Jej dwa syfony (siphuncula) są krótkie i zwykle ciemniejsze niż korpus. Nogi są jasnożółte z ciemniejszymi końcami. Dorosłe mszyce bezskrzydłe mają długość 1,5–3,1 mm.
Objawy uszkodzeń
Szkody ekonomiczne powodowane przez mszycę burakową wynikają głównie z bezpośredniego uszkodzenia żywności. Szkody pośrednie wiążą się z przenoszeniem wirusów roślinnych. Infestacja zazwyczaj rozpoczyna się od młodszych części rośliny, ale może rozprzestrzenić się na całą roślinę.
Nimfy i osobniki dorosłe pobierają składniki odżywcze z rośliny i zakłócają równowagę hormonów wzrostu. W ten sposób wzrost rośliny zostaje opóźniony, co powoduje deformację liści lub, jeśli do infestacji dojdzie wystarczająco wcześnie w sezonie, śmierć młodych roślin. Zahamowanie wzrostu i defoliacja zmniejszają plon.
Sok roślinny jest bogaty w cukry, ale ma niską zawartość białka. W związku z tym mszyce muszą wydobywać duże ilości soku, aby uzyskać odpowiednią ilość białka. Nadmiar cukru jest wydzielany w postaci spadzi, przez co roślina i jej owoce są lepkie. Na tej spadzi wyrasta czarna pleśńe, która skaża rośliny owocowe i ozdobne. W tym samym czasie zmniejsza się fotosynteza liści, co wpływa na produkcję.