Informacje ogólne
Gatunki Pulvinaria są podobne pod względem wyglądu i powodują podobne uszkodzenia. Wszystkie mają szeroki zasięg żywicielski i zwykle atakują drzewa, krzewy i inne rośliny drzewiaste.
Cykl rozwojowy i wygląd tarczników
W uprawach polowych czerwce z rodzaju Pulvinaria są najbardziej widoczne w okresie wczesnego lata, gdy samice wytwarzają swój widoczną tarczkę z jajami.
Dojrzałe P. hydrangeae występują głównie na spodniej stronie liści. Są jajowate, okrągłe, żółte lub brązowe i mają 3–5 mm długości. Jaja składają w masie woskowych włókien (tarczkę) o długości około 10 mm. Dorosłe samice zazwyczaj umierają i opuszczają tarczkę z jajami po złożeniu jaj, ale tarczki mogą przetrwać na roślinie długo po wykluciu jaj.
Rodzaj Pulvinaria vitis składa jaja na korze, zwykle na mniejszych gałęziach. Rodzaj Pulvinaria regalis również składa jaja na korze, ale zwykle na pniu i głównych gałęziach rośliny żywicielskiej.
Rodzaj Pulvinaria floccifera składa jaja na spodniej stronie liści. Wytwarza dłuższe tarczki z jajami niż rodzaj atakujący hortensje.
Nimfy tych owadów wykluwają się latem, a larwy wędrują po roślinie, zanim osiądą i zaczną żerować i się rozwijać. Zimują one w drugim lub trzecim nimfalnym stadium rozwojowym i kończą rozwój wiosną.
Objawy uszkodzeń
Silnego porażenia przez szkodniki może spowodować zmniejszenie żywotności roślin żywicielskich i opadanie liści. Spadź i rozwijające się na niej grzyby sadzakowe może zanieczyścić liście i owoce oraz ograniczyć fotosyntezę, a także przyciągnąć dużą liczbę mrówek.