Informacje ogólne
Pordzewiacz pomidorowy (Aculops lycopersici, określany również jako Vasates lycopersici, Vasates destructor oraz Phyllocoptes destructor w starszych publikacjach) należy do rodziny Eriophyidae. Nie wytwarza galasów, ani przędzy. Żeruje na pomidorach, zaczynająć od dolnych części roślin. Aculops lycopersici wykryto po raz pierwszy w Australii, a obecnie można go znaleźć we wszystkich regionach, w których są uprawiane pomidory. Szkodnik atakuje w mniejszym stopniu również inne gatunki rodziny Solanaceae.
Cykl rozwojowy i wygląd pordzewiacza pomidorowego
Pordzewiacz pomidorowy we wszystkich stadiach rozwoju jest niezwykle mały i trudny do wykrycia. Osobniki są wydłużone, o miękkiej i podzielonej na segmenty strukturze. Ich ciało zdaje się być podzielone na dwie części: głowę z aparatem gębowym i resztę ciała. Wszystkie postacie ruchome mają tylko dwie pary odnóży, podczas gdy inne grupy roztoczy mają cztery pary.
Ich jaja mają około 0,05 mm średnicy i są składane na spodniej stronie liści, na ogonkach liściowych oraz na łodygach w dolnej części roślin. Tuż po złożeniu jaja są kremowobiałe, ale w miarę starzenia się zmieniają kolor na żółty. Owady te mają dwa stadia nimfy: czasami są one określane jako larwy (I stadium) i nimfy (II stadium). Pierwsze stadium nimfy ma przezroczyste białe ciało o długości około 0,1 mm. Zwykle przechodzą do drugiego stadium w ciągu jednego dnia. Wszystkie stadia rozwojowe wyglądają bardzo podobnie. Dorosłe osobniki rozwijają się po około dwóch lub trzech dniach. Są koloru od kremowego do pomarańczowożółtego, mają kształt klina i są bardzo małe (około 0,17 mm długości), przy czym samce są nieco mniejsze od samic.
Objawy uszkodzeń
Uszkodzenia są powodowane przez roztocza wysysające zawartość komórek roślinnych. Zaatakowane liście są lekko zwinięte, a od spodu mają srebrzysty połysk. Następnie stają się brązowe i kruche. Silnie zaatakowane liście pomidora i łodygi tracą trichomy (włoski liści). Zarażone pędy zmieniają kolor na rdzawobrązowy, a w poważnych przypadkach mogą się złamać. Szkodnik może również zaatakować owoce — gdy do tego dojdzie w przypadku pomidorów, ich skóra staje się szorstka i czerwonobrązowa, a owoc może być zdeformowany. Mogą powstać znaczne uszkodzenia, szczególnie w wysokich temperaturach, gdy wzrost populacji jest najszybszy, a zaatakowane liście szybko wysychają. Uszkodzenia są najpierw widoczne w dolnej części rośliny i przemieszczają się w górę wraz ze wzrostem roztoczy.