Aphidend
Informacje ogólne
Mszyca malinianka (Amphorophora rubi) jest bardzo podobna do mszycy malinowej (Amphorophora idaei.) Ponieważ oba gatunki mszyc są specyficzne dla żywiciela, roślina żywicielska jest najprostszą metodą odróżnienia tych dwóch gatunków. Mszyca malinianka jest szeroko rozpowszechniona w Europie, a także w Nowej Zelandii. Żywi się jedynie dzikimi jeżynami.
Cykl rozwojowy i wygląd mszycy malinianki
Mszyce mają złożony cykl rozwojowy, a osobniki dorosłe mogą występować zarówno w postaci uskrzydlonej, jak i bezskrzydłej, i charakteryzować się różnorodnością kolorów. W szklarniach rozmnażanie odbywa się poprzez partenogenezę, a zapłodnione samorodne osobniki żeńskie wytwarzają nowe pokolenia osobników żeńskich. Przed osiągnięciem postaci dorosłej mszyce linieją czterokrotnie. Po każdym linieniu zrzucają białą skórę, co zdradza ich obecność w uprawie.
Bezskrzydłe samice mszycy malinianki mają długość 2,6–4,1 mm, barwę bladą do żółtawozielonej oraz długie czułki, odnóża i syfony. Ogonek jest krótki i trójkątny.
Mszyce zimują jako jaja na jeżynach. Po pojawieniu się na wiosnę mszyce żywią się głównie na spodniej części liści i zaczynają się rozmnażać partenogenetycznie. Są bardzo ruchliwe i opadają po potrząśnięciu rośliną. Uskrzydlone mszyce pojawiają się zazwyczaj w czerwcu i lipcu. Migrują na nowe zarośla lub rośliny żywicielskie, gdzie ponownie wytwarzają mszyce w postaci bezskrzydłej. Uskrzydlone mszyce pojawiają się ponownie w okresie od października do grudnia. Składają one zimowe jaja.
Objawy uszkodzeń
Duże populacje mszyc malinianek mogą zmniejszyć plon.