Liriomyza bryoniae

Miniarka psiankowianka

Adult form of the Tomato leaf miner Liriomyza bryoniae
Adult form of the Tomato leaf miner Liriomyza bryoniae

Informacje ogólne

Miniarka psiankowianka (Liriomyza bryoniae) ma wiele roślin żywicielskich i wyrządza szkody w wielu częściach świata, w tym w Afryce Północnej, Europie i północnej Azji. W cieplejszych regionach owady występują na zewnątrz, ale w regionach o klimacie umiarkowanym pojawiają się tylko w szklarniach.

Miniarka psiankowianka występuje w szklarniach od dziesięcioleci, ale od lat sześćdziesiątych stała się powszechnym szkodnikiem, atakującym szczególnie uprawy słodkiej papryki, sałaty, melona, chryzantem i gerber.

Informacje na temat miniarki psiankowianki

Cykl rozwojowy i wygląd miniarki psiankowianki

Cykl rozwojowy miniarki dzieli się na następujące etapy: stadium jaja, 3 stadia larwalne, stadium spoczynkowe i postać dorosła muchy. Dorosłe miniarki to małe żółte i czarne muchy o długości co najwyżej kilku milimetrów. Podczas żerowania lub składania jaj dorosłe samice drążą dziurę za pomocą uzębionego pokładełka, zwykle w górnej części liścia. Plamy jaj są owalne i trudne do odróżnienia od miejsc żerowania.

Larwy Liriomyza bryoniae są przezroczyste i białe, a starsze larwy mają żółtą główkę. Gdy larwa wylęga się z jaja, zaczyna natychmiast żerować na liściach, drążąc rozległe tunele w dół do tkanki mezofilnej, co powoduje uszkodzenia, pozostawiając zewnętrzne warstwy liścia i łodygi nienaruszone. Na krótko przed przepoczwarczeniem, wyrosła larwa wycina w liściu sierpowaty otwór za pomocą aparatu gębowego. Po mniej więcej godzinie larwa wychodzi z liścia i opada na ziemię. Następuje to wczesnym rankiem. Larwa wpełza w glebę, aby się przepoczwarczyć. Niewielki procent larw pozostaje na liściu i przepoczwarcza się tam, czasami na górnej powierzchni, ale częściej na spodzie. Larwa w późnym trzecim stadium rozwojowym, która wyłania się z tunelu tuż przed przepoczwarczeniem, jest nazywana przedpoczwarką. Ten etap trwa tylko kilka godzin.