Spical
Neoseiulus californicus
Drapieżne roztocza
Informacje ogólne
Roztocz szklarniowiec (Polyphagotarsonemus latus) występuje naturalnie w klimacie tropikalnym. W strefie umiarkowanej żeruje na roślinach szklarniowych. Roztocz szklarniowiec (Polyphagotarsonemus latus) ma szeroką gamę roślin żywicielskich. W szczególności lubi paprykę, a także bakłażana, pomidora i ogórka. Ponadto atakuje wiele roślin ozdobnych, takich jak azalia, begonia, gerbera i cyklamen. W uprawach polowych w klimacie umiarkowanym roztocz szklarniowiec (Polyphagotarsonemus latus) nie stanowi poważnego problemu, ponieważ nie jest w stanie zimować.
Roztocza należące do rodziny różnopazurkowców (Tarsonemidae) wykazują większą różnorodność nawyków żywieniowych niż jakakolwiek inna rodzina roztoczy. Są gatunki, które żywią się grzybami, algami, roślinami, a także drapieżnikami i pasożytami owadów i roztoczy. Osobniki bytujące na roślinach mogą wyrządzić znaczne szkody u żywiciela.
Różnopazurkowce, takie jak roztocz szklarniowiec (Polyphagotarsonemus latus), mogą występować zarówno w uprawach roślin warzywnych, jak i ozdobnych.
Cykl rozwojowy i wygląd roztocza szklarniowca
Cykl rozwojowy różnopazurkowców dzieli się na następujące etapy: jajo, larwa i osobnik dorosły. Larwy mają trzy pary odnóży, a osobniki dorosłe — cztery pary. Ostatnia para odnóży u samców i samic różni się od pozostałych i nie jest używana do chodzenia. Po wylinieniu do trzeciego stadium larwalnego larwy pozostają w swojej osłonce przez jeden lub dwa dni, a następnie wyłaniają się jako osobniki dorosłe. To stadium jest często uważane za czwarte stadium nazywane poczwarką, poczwarką rzekomą lub nimfą w stadium spoczynkowym. Samce używają czwartej pary odnóży do przenoszenia młodych dojrzewających samic (nimf w stadium spoczynkowym), które wciąż znajdują się w osłonce larwalnej. Do kopulacji dochodzi, gdy tylko dorosła samica wynurzy się z osłonki larwalnej. Różnopazurkowce nie mają oczu.
Samice różnopazurkowców (Polyphagotarsonemus latus) składają jaja głównie na dolnej stronie liścia lub na powierzchni owoców. Wydłużone, owalne jaja są mocno przytwierdzone do powierzchni i są raczej duże (około 0,07 mm) w porównaniu z kolejnymi, aktywnymi stadiami. Jaja są przezroczyste i nakrapiane białymi plamkami.
Larwa roztocza szklarniowca przypomina osobnika dorosłego, ale jest nieco mniejsza i ma tylko trzy pary odnóży.
Osobnik dorosły po wyłonieniu się ma około 0,2 mm długości, owalne i szerokie ciało w kolorze bladożółtym lub żółtozielonym, w zależności od rodzaju i ilości spożywanego pokarmu. Samice mają biały pasek na plecach.
Objawy uszkodzeń
Uszkodzenia powodowane przez roztocza szklarniowca (Polyphagotarsonemus latus) mogą przypominać zmiany wywoływane przez wirusy. Typowymi uszkodzeniami są wady rozwojowe i zniekształcenia naziemnych części rośliny. Roztocza preferują młode, rozwijające się tkanki roślinne, takie jak rosnące wierzchołki, młode liście i pąki kwiatowe. Mechanizm powodujący deformację nie jest jeszcze w pełni poznany; prawdopodobnie roztocza, podczas zasysania zawartości komórek roślinnych, wydzielają substancje, które zakłócają miejscowy wzrost.
Szkodniki żerują głównie na dolnej stronie liścia, w pobliżu łodygi, co powoduje, że liść staje się brązowy i się zwija. Typową oznaką ataku roztocza szklarniowca (Polyphagotarsonemus latus) jest pojawienie się ciemnobrązowych krawędzi u podstawy młodych liści. W przypadku lekkiego porażenia często można dostrzec brązowe, nierzadko zapadnięte plamy lub brązowe paski tworzące drobną sieć na liściach. W przypadku silnego porażenia, sieć ta staje się tak gęsta, że nie widać już zielonej tkanki. W większości przypadków główne żyły pozostają nietknięte, co powoduje, że wyróżniają się jako zielony wzór na brązowej tkance liścia. Na łodygach liści i głównych łodygach mogą pojawić się brązowe plamy.
Rosnące koniuszki dotkniętych roślin mają zniekształcony wygląd, z wykrzywionymi liśćmi i sporadycznie występującymi brązowymi przebarwieniami. W przypadku silnego porażenia może dojść do obumarcia rosnących końców, zahamowania wzrostu rośliny, a z upływem czasu — do jej obumarcia.
Tkanka korkowa może się również rozwijać na owocach. W miejscach, w których dochodzi do obumarcia przekłutych komórek, często pojawiają się zdeformowane korkowe łaty, powodujące odkształcenia owoców, które często pękają. Kwiaty są często odbarwione, a przy silnym ataku— zdeformowane. Stosunkowo niska populacja może spowodować rozległe uszkodzenia.
Często niższe liście rośliny pozostają nienaruszone, podczas gdy młodsze liście są poważnie uszkodzone. Większość osobników roztocza szklarniowca (Polyphagotarsonemus latus) występuje na spodniej stronie młodych, rozwijających się liści. Objawy ataku widoczne są przez kilka tygodni po usunięciu roztoczy.
Objawy uszkodzeń
