


Informacje ogólne
Mszyca ogórkowa (Aphis gossypii) jest wyjątkowo polifagiczną mszycą, która występuje na ponad 700 gatunkach roślin. Atakuje ona rośliny uprawne, takie jak bawełna, cytrusy, kawa, kakao, bakłażan, ogórek, melon, papryka, oraz wiele roślin ozdobnych, takich jak chryzantema i kalanchoe. Mszyca ogórkowa (Aphis gossypii) występuje na całym świecie, ale preferuje cieplejsze regiony. Szkodnik ten atakuje uprawy szklarniowe w Europie, w szczególności ogórka, od późnych lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku.
Cykl rozwojowy i wygląd mszycy ogórkowej
Mszyce mają złożony cykl rozwojowy, a osobniki dorosłe mogą występować zarówno w postaci uskrzydlonej, jak i bezskrzydłej, i charakteryzować się różnorodnością kolorów. W szklarniach rozmnażanie odbywa się poprzez partenogenezę, a zapłodnione samorodne osobniki żeńskie wytwarzają nowe pokolenia osobników żeńskich. Przed osiągnięciem postaci dorosłej mszyce linieją czterokrotnie. Po każdym linieniu zrzucają białą skórę, co zdradza ich obecność w uprawie. Mszycę ogórkową można odróżnić od innych mszyc na podstawie koloru dwóch syfonów (siphuncula). Syfony te są zawsze czarne, bez względu na kolor korpusu, który może być bardzo zróżnicowany — od jasnożółtego po jasnozielony, a nawet zielonoczarny. Kolor korpusu zależy od temperatury, źródła pożywienia i gęstości populacji. Duże osobniki (do 1,8 mm długości) mają zwykle barwę od ciemnozielonej do czarnej, natomiast mszyce namnażające się w przeludnionych koloniach w wysokiej temperaturze mogą być znacznie mniejsze (od 0,9 mm) i mieć kolor żółty lub kremowy. Mszyce ogórkowe mają czerwone oczy i stosunkowo krótkie czułki.
Objawy uszkodzeń
Mszyca ogórkowa (Aphis gossypii) jest istotnym wektorem chorób wirusowych. Ten gatunek mszycy może przenosić ponad 50 różnych wirusów, takich jak wirus mozaiki ogórka.
Nimfy i osobniki dorosłe pobierają składniki odżywcze z rośliny i zakłócają równowagę hormonów wzrostu. W ten sposób wzrost rośliny zostaje opóźniony, co powoduje deformację liści lub, jeśli do infestacji dojdzie wystarczająco wcześnie w sezonie, śmierć młodych roślin. Zahamowanie wzrostu i defoliacja zmniejszają plon.
Sok roślinny jest bogaty w cukry, ale ma niską zawartość białka. W związku z tym mszyce muszą wydobywać duże ilości soku, aby uzyskać odpowiednią ilość białka. Nadmiar cukru jest wydzielany w postaci spadzi, przez co roślina i jej owoce są lepkie. Na tej spadzi wyrasta czarna pleśń grzybicza (Cladosporium spp.), która skaża rośliny owocowe i ozdobne, czyniąc je niezdatnymi do sprzedaży. W tym samym czasie zmniejsza się fotosynteza liści, co wpływa na produkcję.
