Objawy uszkodzeń

Główne uszkodzenia wynikają z żerowania larw na korzeniach. Po zniszczeniu korzeni larwy przenoszą się na bulwocebule, kłącza i podstawy łodygi roślin. Larwy mogą również żerować nad ziemią w łodygach roślin. Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i larwy są polifagiczne i żerują na dużej liczbie gatunków roślin. Duże populacje larw mogą niszczyć rośliny w warunkach polowych. Starsze uprawy są bardziej odporne na uszkodzenia niż młode rośliny lub nowe sadzonki. Dorosłe chrząszcze są aktywne tylko w nocy — wygryzają okrągłe dziury w liściach, zaczynając od krawędzi. Uszkodzenia te zwykle nie stanowią problemu w przypadku warzyw i owoców, lecz zmniejszają wartość roślin ozdobnych.

Cykl rozwojowy i wygląd opuchlaka truskawkowca

Cykl rozwojowy opuchlaka truskawkowca obejmuje następujące etapy: stadium jaja, 6 lub 7 stadiów larwalnych, stadium poczwarki i postać dorosłą chrząszcza. W klimacie umiarkowanym na półkuli północnej pierwsze dorosłe opuchlaki pojawiają się w okolicach maja. Mają one około 7–10 mm długości i są brązowoczarne z matowymi żółtymi plamkami na plecach. Ich pokrywy skrzydłowe są falowane i połączone z korpusem. Z tego powodu opuchlaki truskawkowce nie mogą latać, ale mogą bardzo dobrze chodzić. Są owadami wyłącznie nocnymi; w ciągu dnia chowają się i często można je znaleźć między wewnętrzną krawędzią doniczki a jej zawartością lub pod grudkami ziemi.

W klimacie umiarkowanym niewielkie kuliste białe jaja (o średnicy 0,7 mm) składane są od początku lipca do końca października. Larwy mają białe, przezroczyste lub różowawe ciało i czerwonobrązową głowę. Larwy żyją w glebie, gdzie żerują na korzeniach. Są pozbawione nóg, po wykluciu się mają około 1 mm długości, maksymalnie osiągają długość około 12 mm. Larwa często zwija się w typowy kształt litery C, który przyjmuje w przypadku zagrożenia. Jej ciało pokrywają sztywne powyginane włosy o barwie od białej do jasnobrązowej. Zimowanie następuje w stadium larwalnym. Gdy temperatura wzrasta, larwy ponownie stają się aktywne. W pełni rozwinięte larwy przepoczwarczają się wiosną w glebie. Głębokość, na jakiej występują poczwarki, wynosi od 2 do 20 cm. Poczwarki mają barwę białą do kremowej i długość 7–10 mm. W uprawach na zewnątrz każdego roku wykluwa się jedno pokolenie. Populacja opuchlaków truskawkowców składa się wyłącznie z samic, a rozmnażanie odbywa się przez partenogenezę.

Ponieważ opuchlaki truskawkowce nie potrafią latać, ich zdolność do rozprzestrzeniania się jest ograniczona w porównaniu do wielu innych owadów. Rozprzestrzenianie się na dłuższych dystansach zwykle następuje poprzez zakażony materiał roślinny. Ponieważ gatunek Otiorhynchus sulcatus jest partenogenetyczny, do rozwoju nowej populacji wystarczy zaledwie jedna samica.