Objawy uszkodzeń
W przypadku upraw polowych ziemniaka bakterie Ralstonia solanacearum powodują więdnięcie i żółknięcie liści oraz skarlenie roślin. Naczynia wewnątrz rośliny brązowieją, a po jej nacięciu z rany wypływa szlam bakteryjny. Gdy bakterie atakują młode rośliny przez zainfekowane bulwy, więdnięcie i obumieranie roślin następuje szybko. Zwiędłe liście zachowują zielony kolor, a następnie całkowicie wysychają. Na zainfekowanych łodygach pojawiają się długie, ciemnobrązowe smugi. Tkanka naczyniowa w bulwach staje się szarobrązowa, podobnie jak wypustki na bulwach. Tę chorobę można odróżnić od infekcji powodowanej przez bakterie Clavibacter na podstawie bakteryjnego śluzu wytwarzanego z ran, który nie występuje w roślinach zakażonych bakteriami Clavibacter.
W przypadku pomidora najpierw atakowane są najmłodsze liście. Wykazują oznaki więdnięcia w ciągu dnia, które mogą zniknąć we wczesnym stadium zakażenia. W warunkach sprzyjających bakteriom cała roślina zwiędnie wkrótce po pojawieniu się pierwszych objawów. Gdy warunki są mniej sprzyjające rozwojowi choroby, rośliny mogą wykazywać oznaki zahamowania wzrostu i wytwarzać wiele korzeni przybyszowych na łodydze. Tkanka unaczynienia łodygi jest zabarwiona na brązowo, a po rozcięciu łodygi, z rany wydziela się szlam bakteryjny. Pozwala to na odróżnienie choroby od uszkodzeń wywoływanych przez patogeny Verticillium lub Fusarium.
