Wełnowiec cytrusowiec

Dorosłe samice Planococcus citri mają 2,5–4 mm długości i 2–3 mm szerokości. Od strony grzbietowej mają owalny kształt; są miękkie i pokryte drobnym woskowym materiałem. Praktycznie się nie poruszają. Od innych wełnowców odróżniają się tym, że posiadają 18 par stosunkowo krótkich woskowych prętów wokół krawędzi ciała i dwa nieco dłuższe „włókna ogona”. Włókna ogona są zawsze krótsze niż 20% długości ciała. Wytwarzają niewielką ilość wosku, dzięki czemu ich jasnożółte do różowego ciało jest widoczne przez jego woskową osłonę. Na ciele często mają ciemniejszy podłużny pasek.

Dorosłe samce żyją krótko i trudno je zauważyć. Są mniejsze od samic, mają dwie pary skrzydeł i dwa długie włókna ogonowe. Ich jedynym zadaniem jest zapłodnienie samicy i gdy tylko samiec opuszcza kokon, udaje się na poszukiwanie partnerki. Zapłodniona samica składa kilkaset jaj w podłużnym kosmatym worku jajowym złożonym z białych woskowych nici. Po złożeniu jaj samica się kurczy i umiera. Z jaj rozwijają się nimfy w pierwszym stadium rozwojowym. Te pierwsze nimfy są zwane „gąsienicami”. Są bardzo aktywne w poszukiwaniu nowego miejsca żerowania i mogą przemieszczać się na znaczną odległość w obrębie rośliny. Męska nimfa przyczepia się do rośliny, natomiast samice pozostają ruchliwe przez cały okres rozwoju. Po drugim stadium rozwojowym męska nimfa tworzy ciemnobrązową przedpoczwarkę, z której szybko rozwija się poczwarka, wewnątrz białego kosmatego kokonu. Postać samic zmienia się w niewielkim stopniu, a po drugim i trzecim stadium rozwojowym stają się dojrzałe seksualnie. Wkrótce po uzyskaniu dojrzałości samice zaczynają wydzielać feromon płciowy, aby przyciągnąć samców. Samce zwykle latają tylko wczesnym rankiem.