Capsanem
Informacje ogólne
Wodarkowate (Scatella tenuicosta) występują bardzo powszechnie, często w pobliżu wody. Żywią się glonami. Inne gatunki muchówek z rodziny wodarkowatych mają różne nawyki żywieniowe, ale larwy większości gatunków żywią się gnijącym materiałem. Wodarkowate są powszechnie spotykane w szklarniach.
Cykl rozwojowy i wygląd muchówek z rodziny wodarkowatych
Cykl rozwojowy muchówek z rodziny wodarkowatych (Scatella tenuicosta) dzieli się na następujące etapy: stadium jaja, trzy stadia larwalne, stadium spoczynkowe i postać dorosła chrząszcza. Jaja są składane pojedynczo i mają kształt fasoli. Larwa w pierwszym stadium rozwojowym jest biała i półprzezroczysta. Larwy w drugim stadium rozwojowym są brązowawe, mniej przezroczyste, a ich ciało jest cylindryczne. Larwy występują w górnej warstwie wilgotnej gleby, gdzie również się przepoczwarczają.
Dorosłe osobniki muchówek z rodziny wodarkowatych są czarne, mają długość od około 4 do 5 mm, oraz krótkie czułki i odnóża. Na głowie osobników dorosłych wyraźnie widoczna jest para oczu. Na ich skrzydłach widnieją szarobrązowe plamy.
Chociaż wodarkowate mogą czasami być mylone z muchówkami z rodziny Sciaridae (Bradysia paupera i Lycoriella ingenua), są mocniej zbudowane i mają krótsze czułki bez koralików.
Objawy uszkodzeń
Muchówki z rodziny wodarkowatych (Scatella tenuicosta) nie atakują roślin bezpośrednio, ponieważ żywią się zielonymi algami. Mogą jednak przenosić choroby roślin i mogą być uciążliwe hodowców w uprawach szklarniowych ze względu na ich dużą liczbę. Wydzielina osadzona na liściach lub kwiatach w uprawach ozdobnych, sałacie i ziołach również powoduje uszkodzenia kosmetyczne, a czasami skala tego zjawiska może opóźnić wzrost, zwłaszcza młodych sadzonek.