Addit
Informacje ogólne
Mszyca brzoskwiniowo-tytoniowa (Myzus persicae subsp. nicotianae) prawdopodobnie wyewoluowała z mszycy brzoskwiniowo-ziemniaczanej na Dalekim Wschodzie i jest głównym szkodnikiem upraw tytoniu zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Ameryce Południowej. Mszycę brzoskwiniowo-tytoniową (Myzus persicae subsp. nicotianae) można również znaleźć na szeregu roślin uprawnych w szklarniach, takich jak słodka papryka, bakłażan, chryzantema i różne rośliny doniczkowe oraz rośliny cięte.
Informacje na temat mszycy brzoskwiniowo-tytoniowej
Cykl rozwojowy i wygląd mszycy brzoskwiniowo-tytoniowej
Mszyce mają złożony cykl rozwojowy, a osobniki dorosłe mogą występować zarówno w postaci uskrzydlonej, jak i bezskrzydłej, i charakteryzować się różnorodnością kolorów. W przypadku rozmnażania bezpłciowego młode mszyce rodzą się w postaci rozwiniętych nimf. Natychmiast zaczynają żerować na soku roślinnym i szybko rosną. Przed osiągnięciem postaci dorosłej mszyce linieją czterokrotnie. Po każdym linieniu zrzucają białą skórę, co zdradza ich obecność w uprawie.
Bezskrzydłe mszyce brzoskwiniowo-tytoniowe (Myzus persicae subsp. nicotianae) są zawsze różowe lub czerwone. Są matowe, nigdy błyszczące. Uskrzydlone osobniki mają brązowoczarną głowę i klatkę piersiową oraz czerwonawy brzuch. Na ich brzuchu widnieje ciemnobrązowa plamka, a na korpusie — kilka poprzecznych, czarnych pasów. Czułki mają długość równą 0,7–1,0 długości ciała i sięgają do syfonów. Długość ich ciała wynosi 1,2–2,3 mm.
Objawy uszkodzeń
Nimfy i osobniki dorosłe pobierają składniki odżywcze z rośliny i zakłócają równowagę hormonów wzrostu. W ten sposób wzrost rośliny zostaje opóźniony, co powoduje deformację liści lub, jeśli do infestacji dojdzie wystarczająco wcześnie w sezonie, śmierć młodych roślin. Zahamowanie wzrostu i defoliacja zmniejszają plon.
Sok roślinny jest bogaty w cukry, ale ma niską zawartość białka. W związku z tym mszyce muszą wydobywać duże ilości soku, aby uzyskać odpowiednią ilość białka. Nadmiar cukru jest wydzielany w postaci spadzi, przez co roślina i jej owoce są lepkie. Na tej spadzi wyrasta czarna pleśń grzybicza (Cladosporium spp.), która skaża rośliny owocowe i ozdobne, czyniąc je niezdatnymi do sprzedaży. W tym samym czasie zmniejsza się fotosynteza liści, co wpływa na produkcję. Zwykle występują w gęstych koloniach, chociaż mogą się również rozprzestrzeniać w uprawach, wędrując. Mszyca brzoskwiniowo-tytoniowa ma tendencję do tworzenia gęstszych kolonii, zlokalizowanych bliżej wierzchołka rośliny niż w przypadku mszycy brzoskwiniowo-ziemniaczanej. Nie wiadomo, w jakim stopniu mszyce brzoskiwniowo-tytoniowe (Myzus persicae subsp. nicotianae) mogą również przenosić wirusy.
