Mirical-N
Informacje ogólne
Roztocza z rodziny Tenuipalpidae występują na całym świecie i można je znaleźć na wielu roślinach uprawnych. Zaobserwowano kilka gatunków, szczególnie w uprawach roślin ozdobnych.
Tenuipalpidae są określane jako pseudoprzędziorki, ponieważ bardzo przypominają przędziorki (rodzina Tetranychidae) lub jako płaskie roztocza, ponieważ ich ciało jest raczej płaskie w porównaniu do innych roztoczy. Większość gatunków, które powodują uszkodzenia roślin uprawnych, należy do rodzajów Brevipalpus i Tenuipalpus. Najbardziej powszechnymi gatunkami są: Tenuipalpus pacificus, który powoduje uszkodzenia storczyków, oraz Brevipalpus phoenicis, Brevipalpus obovatus i Brevipalpus californicus, które występują prawie na całym świecie i atakują wiele gatunków roślin.
Cykl rozwojowy i wygląd pseudoprzędziorków
Większość pseudoprzędziorków (Tenuipalpidae) ma barwę od ceglastoczerwonej do żółtej. Mają one taki sam kształt jak przędziorki, ale zwykle są mniejsze. Różne gatunki wyglądają bardzo podobnie. Pseudoprzędziorki przechodzą przez te same stadia rozwojowe, co przędziorki: jajo, larwa, protonimfa, deutonimfa i osobnik dorosły. Poruszają się powoli i najczęściej znajdują się wzdłuż wiązki przewodzącej na spodniej stronie liści. Roztocza są spłaszczone i jajowate, gdy patrzymy na nie od góry, a ich powierzchnia grzbietowa ma wzór przypominający siatkę. Jaja mają jasny, czerwony kolor i eliptyczny kształt. Są składane w fałdach liści lub wzdłuż żyły środkowej, często w gęstych skupiskach kilkuset sztuk.
Objawy uszkodzeń
Pseudoprzędziorki (Tenuipalpidae) zwykle występują na spodniej stronie liści, gdzie powodują brązowe, przeszywające przebarwienia rozprzestrzeniające się z obu stron żyły głównej do blaszki liściowej. Uszkodzenia często prowadzą do przedwczesnego starzenia się rośliny. W niektórych uprawach rośliny mogą ulec zniekształceniu, prawdopodobnie dlatego, że podczas żerowania roztocza wydzielają substancję, która jest trująca dla rośliny. W miejscach żerowania roztoczy często można znaleźć zapadnięte obszary. Pseudoprzędziorki (Brevipalpus phoenicis) odżywiają się także owocami, na przykład cytrusów, papai i granatów. Kilka gatunków Brevipalpus przenosi wirusy roślinne. W przeciwieństwie do większości prawdziwych przędziorków pseudoprzędziorki (Tenuipalpidae) nie snują nici.
