Nicienie - najczęściej zadawane pytania

Nicienie to mikroskopijnie małe (0,6 do 1 mm), niesegmentowane organizmy, które występują w glebie na całym świecie.

Tak, istnieją nicienie entomopatogeniczne (pasożytnicze dla owadów), nicienie patogeniczne dla roślin i nicienie saprofityczne. Nicienie entomopatogeniczne są naturalnymi wrogami wielu szkodników.

Nie. Nicienie patogeniczne dla roślin powodują w nich szkody. Jednak nicienie entomopatogeniczne są w 100% bezpieczne dla roślin, zwierząt i ludzi. Tylko owady mogą być ich żywicielami. Zdecydowanie najwięcej nicieni należy do grupy saprofitów, która żywi się martwą materią organiczną.

Nicienie aktywnie poszukują żywiciela, a po zetknięciu się z nim, przenikają do jego wnętrza poprzez naturalne otwory w ciele. Wewnątrz gospodarza nicienie uwalniają bakterie, dzięki którym jego ciało staje się dla nich pożywieniem. Tam przechodzą swój cykl rozwojowy, w ten sposób zabijając szkodnika.

Tak, najszersza grupa entomopatogenicznych nicieni należy do rodzin Heterorhabditidae lub Steinernematidae. Istnieje jeszcze wiele innych rodzin i gatunków, jednak są one mniej liczne.

Nie. Ta grupa bakterii jest szkodliwa tylko dla szkodników i nie może przetrwać poza organizmem żywiciela.

Nie. Nicienie nie mogą przetrwać w bardzo niskich temperaturach oraz poza ciałem żywiciela. Przezimowanie jest możliwe tylko wtedy, gdy nicienie znajdują się wewnątrz szkodnika i temperatura nie spadnie poniżej 0°C. Jednak takie zjawisko nie zachodzi na dużą skalę.

To zależy. Niektóre szkodniki są podatne na infekcję nicieniami zarówno w stadium larwalnym jak i dorosłym. Niektóre szkodniki mogą być zainfekowane tylko podczas stadiów larwalnych, a inne tylko jako dorosłe osobniki. Generalnie, nicienie preferują młode larwy, szczególnie w przypadku dużych owadów.

Nicienie przeznaczone są głównie do zwalczania szkodników glebowych, jednak wykazują też dobrą skuteczność w przypadku kilku szkodników naziemnych. W takim przypadku, stosowane są nalistnie i wykazują dobrą skuteczność pod warunkiem, że w miejscu aplikacji panuje odpowiednia temperatura i wilgotność. Istnieją zastosowania nicieni przeciwko szkodnikom palmowym, gąsienicom, wciornastkom itp.

Skontaktuj się ze swoim doradcą, żeby wybrać produkt odpowiadający szkodnikowi, którego chcesz zwalczyć.

Nicienie należy stosować z wodą. Po umieszczeniu nicieni w wodzie zawiesinę można rozprowadzać za pośrednictwem systemów opryskiwania/nawadniania najczęściej stosowanych w rolnictwie i ogrodnictwie, czyli za pomocą konewki, opryskiwacza plecakowego, opryskiwacza powietrznego lub innych metod. Nicienie mogą być również rozprowadzane poprzez systemy nawadniania kroplowego, najlepiej te wysokociśnieniowe. Obecnie z wykorzystaniem systemu Dosatron można stosować tylko nasze produkty na bazie nicieni Steinernema feltiae i Steinernema carpocapsae.

Usuń filtry mniejsze niż 0,3 mm. W razie wątpliwości usuń wszystkie filtry.

Ciśnienie w dyszy nie powinno przekraczać 20 barów (190psi), w przypadku konwencjonalnych dysz o dużej objętości.

Nicienie są wrażliwe na suszę. Suche podłoże może spowodować ich śmierć. Nicienie używają wilgoci oraz cząsteczek gleby do przemieszczania się, dlatego gleba po zabiegu powinna być mokra. Ponadto dyspersja nie jest możliwa bez filmu wodnego.

Ważne jest, żeby gleba była mokra kilka tygodni po zastosowaniu nicieni. Tak długo jak gleba jest wilgotna nicienie żyją i aktywnie poszukują ofiary.

Nie, nie każde podłoże jest dobre dla nicieni. Najlepszym podłożem jest wilgotna gleba. Podłoże z wełny mineralnej nie jest odpowiednie, ponieważ nicienie będą się z niego spłukiwać. W przypadku ciężkich gleb niezbędne będą wielokrotne aplikacje.

Nicienie można również stosować przeciwko szkodnikom nalistnym (np. gąsienicom, wciornastkom). Ich skuteczność będzie ściśle związana z czasem przetrwania nicieni na liściach. Najwyższa skuteczność będzie zachowana, gdy:

- Wilgotność względna jest wysoka (> 75%); wczesne poranki lub wieczory
- Promieniowanie słoneczne jest niskie; wczesne poranki lub wieczory
- Temperatura mieści się w zakresie od 15°C do 25°C
- Zastosowany jest adiuwant (zapytaj konsultantów o kompatybilne adiuwanty)

Preferowana temperatura to 20 – 25°C, nie wyższa niż 30°C. Powyżej 35°C nicienie mogą umierać. Należy uważać z pompą recyrkulacyjną, która może szybko podgrzać wodę w zbiorniku natryskowym powyżej 30 °C,
szczególnie w gorących porach roku.

Zawiesina musi być użyta niezwłocznie po przygotowaniu. Powinna być dokładnie wymieszana, ponieważ w innym przypadku nicienie opadną na dno i zginą z powodu niedoboru tlenu. Należy cały czas utrzymywać
zawiesinę w ruchu.

pH powinno oscylować w granicach 4-8, a przewodność elektryczna powyżej 5.

Nicienie są niewrażliwe na wiele rodzajów pestycydów, dlatego można je używać po zastosowaniu pestycydów lub nawet mieszać w zbiorniku. Aby uzyskać pełną wiedzę na ten temat sprawdź listę efektów ubocznych Koppert na: www.koppert.com/side-effects/ lub pobierz aplikację. Należy unikać mieszania nicieni z nawozami dolistnymi.

W optymalnych warunkach nicienie mogą zabić owada w ciągu 24–48 godzin. W praktycznych warunkach nicienie będą musiały najpierw znaleźć gospodarza. Efekt leczenia jest silnie zależny od tego ile czasu nicienie będą szukać swojej ofiary.

Zainfekowane larwy zmieniają kolor. Dzieje się tak z powodu aktywności bakterii i nicieni wewnątrz gospodarza. W przypadku Heterorhabditis, larwy stają się różowoczerwonawe, a w przypadku Steinernema żółtobrązowe. W praktyce zainfekowane larwy owadów szybko stają się śluzowate i tym samym bardzo ciężko je znaleźć. Spadek presji szkodników jest najlepszą oznaką skuteczności aplikacji.

W odpowiednich warunkach nicienie mogą pozostać przy życiu i poszukiwać żywiciela w glebie przez kilka tygodni.

Nicienie muszą być zawieszone w żelu aby zapewnić im warunki do przetrwania. Hydrożel, w którym są zanurzone nicienie, jest wytworzony z soli sodowej będącej środkiem zatrzymującym wodę w rolnictwie.

Nie, żel jest nieszkodliwy dla ludzi.

Nie, żel nie jest szkodliwy dla środowiska, ryb, mikroorganizmów i organizmów glebowych. Ponadto żel nie ulega bioakumulacji w biosferze.